Gelaagd glas is een type van veiligheidsglas, dat bij elkaar houdt wanneer verbrijzeld. Bij breken, wordt op zijn plaats gehouden door een tussenlaag, typisch polyvinylbutyral (PVB) of ethyleenvinylacetaat (EVA), tussen zijn twee of meer glasplaten. De tussenlaag houdt de lagen van glas, zelfs gebonden wanneer gebroken, en de hoge sterkte voorkomt dat het glas breken in grote scherpe stukken. Dit levert een karakteristieke 'spinnenweb' kraken patroon als de impact is niet genoeg om volledig te doorboren het glas. In het geval van de EVA, de thermohardende EVA daarop vormen een begrenzing (cross-linking) met het materiaal of het glas, polycarbonaat, PET of andere producten. Gelaagd glas wordt gewoonlijk gebruikt als er een mogelijkheid van menselijke effect of waar het glas kan vallen als verbrijzeld en voor architecturale toepassingen. Dakraam ramen en auto windschermen gebruiken meestal gelaagd glas. In geografische gebieden die orkaan-resistente constructie, wordt gelaagd glas vaak gebruikt in buitenkant etalages, gevels en ramen. Gelaagd glas wordt ook gebruikt om de geluidsisolatie aanbrengen van een venster, waarbij het aanzienlijk verbetert geluidsdemping ten opzichte ongelamineerde ruiten van dezelfde dikte te verhogen. Daartoe een speciale "akoestische PVB" verbinding wordt gebruikt voor de tussenlaag. In het geval van de EVA materiaal, geen extra akoestisch materiaal nodig, aangezien de EVA biedt geluidsisolatie. Een extra eigenschap van gelaagd glas voor ramen, is dat een PVB en EVA tussenlaag in wezen de meeste ultraviolette straling kan blokkeren. Een thermohardende EVA kon blokkeren 99,9% van de UV-stralen.
Translate
